In 1967 ben ik in Middelburg gekiemd en nog steeds ben ik terug te vinden in Zeeland.
De naam “ecoaarde”werd geboren rond 2010, toen ik naarstig op zoek was naar een stuk tuingrond.
Van werken in het groen was ik naar de zorg gegaan.
Daar miste ik de rust van het samenzijn met de flora en fauna.
Ik had geluk, ik mocht van een eigenaar een verwilderde tuin op eigenwijze gaan beheren.
Bij Landschapsbeheer Zeeland en bij het voormalig Zeeuws Biologisch Museum had ik hiervoor al de nodige ervaring en kennis opgedaan.
Op het stuk verwilderde tuingrond stond een diverse verzameling van planten, struiken en bomen, dicht opeen gepakt.
Stap voor stap heb ik er weer een tuin van gemaakt.
De zon kan nu weer door de boomkruinen schijnen, op stukjes (eco)aarde..
Als ik er kom doet het me het meest denken aan een mini arboretum of luxueus voedselbosje.
Het fijne van een grote tuin is dat je hem niet de baas kan.
Er kunnen zich dingen voltrekken die je niet voor mogelijk had kunnen houden.
Planten die zich na de bloei uitzaaien, komen jaren later nog steeds op plekjes op.
Ik denk aan de lekkere pittige wilde ruccola met zijn gele bloempjes
Als je hier op in kan spelen, tuinier je met de natuur mee.
In een grote tuin is het ook fijn leven en werken, vaak beter dan in huis.
De beleving van deze tuin is elke dag anders.
De ene dag vraagt om zwaar tuinwerk, de andere om er met de aanwezige planten een goed maal te bereiden.
Didgeridoo spelen, praten en schrijven, doe ik er ook graag.
Ik kom altijd weer terug bij de natuur.
Die herinnert mij aan de eindigheid en dat voelt echt.
Plekken die “onaf” zijn wemelen van divers leven.
De natuur heeft zijn eigen verhaal.
Een kwestie van vertrouwen en de boel met rust laten.
Het “echte” leven zie ook het liefst als onaf, dat brengt rust.
Het “maakbare” het “perfecte leven” nastreven geeft stress.
Het klinkt zwart wit , maar duidt waar het kan wringen.
Op deze site wil ik in het bijzonder planten, wat mij nieuwsgierig maakte en waarvan ik dacht; misschien ook (eco)aardig voor een ander?
Ik hoop dat elke bezoeker van de site ecoaarde autonoom wordt en zijn”eigen”plek verscheiden en vruchtbaar kan gaan beleven.