Nog weer even naar de tuin
Wat is dat toch?
Een uit de klauwen gelopen hobby van plantenzorg.
Meer als dit, het is telkens komen op de plek waar het groen groeit.
Het trekt nu vlinders.
Boven de vuurplaats cirkelen twee vlinders als vleermuizen.
Drie rondjes en ze zien de sterren.
De wind vlagerig op de achtergrond, het licht speelt door de ruimtes van de bladkleuren en geeft diepte aan het bouwsel tuin.
Hier is de tuin het huis en thuis is het tuinhuis.
Het water wordt weer aangesleept, de lijven worden gebrekkig het groen weelderig.
De bosandoorn bloeit de rozen zijn op hun retour.
Kunnen we even weg of blijven we elk wortelgestel vereren met echte aandacht.
Ik zeg hardop de tuin loopt niet weg.
Maar dan mag ik nog wel even langs de gele roos voordat ik wegga met het bewustzijn dat me weer iets gewaar wordt.
Help straks krijg ik wortelstokken aan mijn grote teen!
En ja hoor ik ontwaar een gele tuin met hypericum en koeieogen.
