Vanavond heb ik geen zin om zogenaamd zinnig bezig te zijn.
Zoals mijn blogs plaatsen die zo goed als af zijn.
Meestal verdoe ik dan mijn tijd met gitaar spelen zoals nu.
Jimi Hendrix benoemt dat in een song vlak voor een solo.
In welk nummer? dat moet ik opzoeken, maar daar heb ik ook geen zin in.
Vandaag volg ik mijn impulsen en dan wordt het best vaak rommelig.
Mijn voldoening vind ik vanavond in het bladeren tussen foto’s.
Op 22 oktober 2019 kwam ik in Oostkapelle en maakte ik onderstaande foto.
Ik zoek en kijk nu op een blog van Jozef van der Heijden met haarscherpe foto’s van dit korstmos. https://jozefvanderheijden-foto.blogspot.com/2019/01/illosporiopsis-christiansenii-op.html Wat mijn oog die dag vond was geen korstmos maar een korstmosparasiet ook wel lipstick genoemd. Ik lees dat het in stikstofrijke gebieden voorkomt, terwijl mijn onderbuikgevoel tijdens het snoeiwerk zoiets had van het is hier nog heel puur.
Wel puur in de zomer want dan schijnen er hier naakte mensen rond te lopen, maar dan mogen we niet snoeien. Mijn fantasie slaat op hol en ik denk aan een volgende keer.
Ja dan zal ik een haarscherpe foto maken van vrouwelijk naakt parasiterend tegen een een tak vol lipstick. Ik roep mezelf tot de orde en zeg tegen mezelf, verlangen moet je koesteren. Om mijn verhaaltje nu snel af te maken en verder geluk te zoeken, het gaat hier zo goed als zeker om, deIllosporiopsis christiansenii.
