Zojuist krijg ik een nieuwsbrief van het Milieu Educatief Centrum met een foto van een meisje die samen met haar moeder één trui aan heeft. Op 7 feb. a.s. is het warme truiendag, enkel voor vegetariërs vrees ik, het is al gauw. Stel dat het meisje, die ik zie op de foto van het MEC nu een pure veganist is, dan wil ze vast niet onder de wol van een geslacht dier.
Nu een deel uit het verhaal van Trui die ik toen nog niet kende.
Donderdag 29-3-1991.
Het is er toch van gekomen. Hier zit ik op zo’n rood plastic stoeltje in de ‘oven’ van huize Boileeau. Daar kan de wind niet zo goed komen want waaien doet het. Met de kou valt het best mee. Maar ik heb me ook heel goed ingepakt. Ik draag een hemd, een wollen hemd eroverheen, daarover een ander hemd van wol, daaroverheen een t-short met lange mouwen, hierover draag ik nog’n lange katoenen hesje, (zelfgemaakt) een lamswollen vest, ’n extra vest en een warme winterjas (van Ankie) Verder draag ik ’n majo, daarover ’n katoenen broek, (zelfgemaakt) dikke wollen sokken en gevoerde bootie-achtige schoenen met grote gespen. Pa’s reactie hierop is, of ik er dan zelf nog wel ben. Mijn reactie, welke verkoper van Beverzwerfsport kan ooit zo’n klanten-advies geven voor warme truiendag?
